18 oktober 2009
Astrid verteld over haar weg van ontdekking van de teek tot nu.
Ik voelde iets op m’n rug en vroeg aan m’n dochter wat zit daar? Ze schrok en zei.... ma een teek...... gelijk de dokter gebeld en ik kon langs komen, durfde niet met mijn rug tegen de leuning aan te gaan zitten, intuïtief voelde ik, dit zit niet goed (ik ben besmet met lyme).
Na een paar dagen terug naar Nederland gegaan en ik heb mijn huisarts gebeld, die was op vakantie dus dan maar een vervangende arts bellen.
Heb mezelf wekenlang gecontroleerd en niets geen kringen waargenomen dus het controleren kwam in de vergeethoek.
Ik zeg tegen Astrid "het zal verschrikkelijk voor je geweest zijn overal voor gek te worden weggezet". Waarop ze antwoord "hou op, en nog hé. Ben zo ziek geweest, wil je niet weten".
In 2011 begon het gedonder!
1e Paasdag naar het ziekenhuis naar mijn man, dus ik in de auto van Arnhem naar Nijmegen. Bij de Waalbrug hing ik voor mijn gevoel ineens scheef in de auto, paniek...toch aangekomen in het ziekenhuis. Daar heb ik niets laten merken, ik moest ook nog terug, toen begon de ellende dat ik ineens kramp in de voet kreeg, dus stoppen en niet verder kunnen rijden.
Naar de huisarts....ja spanningen.
Ik kreeg het kort daarna benauwd, opnieuw naar de dokter, even inhaleren en de trap op en af, nog steeds benauwd, een andere inhalatie, zelfde verhaal.
De huisarts zegt "Ik wil dat je even naar het ziekenhuis gaat en bloed laat prikken dan bel ik je maandag wel voor de uitslag". Het was vrijdag dus ik gelijk naar het ziekenhuis, boodschappen gedaan en bij thuiskomst ging gelijk de telefoon, ik dacht dokter, foute boel...en ja hoor of ik maar even naar het ziekenhuis wou gaan, ze stonden me op te wachten want ze dachten aan een longembolie.
Nader onderzoek gaf aan dat het dat NIET was.
Dus verdere onderzoeken bij de longarts.
Ik moest daarna naar de longconsulente en die deelde mij al mee dat er iets vreemds aan de hand was.
De volgende dag kreeg ik de uitslag van de longspecialist....
het was vreemd ik had een 'long-tekort' met inademen van 26
....maar....
een uitstoot van 115%...
dat vond ze heel vreemd, maar er was niets aan te doen...ja een inhalator kreeg ik mee, die niet hielp!
In een versneld tempo volgde toen ....
Op eigen initiatief was ik, vanwege al m'n klachten, al naar een natuurgeneeskundige gegaan daar kwam wel uit dat ik met Lyme besmet was.....ik ben Samento gaan gebruiken waardoor de klachten iets afnamen.
Nijmegen kwam er tussen en ik heb toen samen met mijn natuurgeneeskundige besloten om niets uit te sluiten en toch daar naar toe te gaan anders kreeg ik er misschien later spijt van.
Dus naar Nijmegen en ja hoor alle klachten wezen op de ziekte van lyme.
Na ca. 6 maanden ging mijn zicht ook achteruit ... Ik vroeg mijn man de bijsluiter na te kijken van de Plaquenil (omdat ik dat nooit doe anders slik ik niets van de reguliere geneeskunde).
Hij had het gelezen en zei "stop er maar mee want daar gaan inderdaad de ogen van achteruit"
ik schrok want er stonden oog klachten op, ben van 2 naar 1 tablet gegaan
Ik moest geregeld terug komen voor controle van m'n nieren,
Toen ik weer terug ging naar m'n dermatoloog vroeg deze;
"hoe gaat het"? Ik gaf als antwoord "Ik gebruik nog 1 tablet plaquenil".
"waarom?" vroeg hij
ik vertelde van mijn oogklachten
hij zei "dat bestaat niet, je kan er pas blind van worden als je ze 5 jaar slikt"
ik "pardon?"
Mei 2015
Een Erythema Migrans kan er op veel verschillende manieren uit zien.
Ik was weer bij m'n huisarts, zegt hij " je hebt geen lyme",
(blijkbaar had hij nog niet alle correspondentie gelezen)
ik had foto's van de kringen....
hij pakte een boek en zei in het bijzijn van mijn man kijk deze kring ziet er anders uit .....
Echt Maarten die kring van mij was iets groter.... ik dacht dat ik uit mijn vel sprong een huisarts die er een boek bij moet halen om te kijken of het wel lyme is.
Steeds bij het bloedonderzoek bleek de ANA test (een belangrijk bloedonderzoek bij reuma) niet goed, ik werd weer naar de reumatoloog doorgestuurd.
Ik ben niet meer terug naar het Radboud ziekenhuis gegaan. Ik ben met alles gestopt en terug naar m'n Natuurgeneeskundige gegaan (ik heb maanden lang probiotica gebruikt en gebruik nu de kaardenbol en Quint) stapje voor stapje ga ik weer vooruit.
Inmiddels is de ANA test opnieuw bekeken in de St. Maartenskliniek en ook dat is weer in orde.
Astrid verteld verder:
Probeer er alles aan te doen
Heel langzaam voel ik me iets beter maar zit vol met verdikkingen in mijn lijf ook pijnlijk zijn ook al echo's van gemaakt maar er zit wat maar ze weten niet wat. Zelf denk ik dat het afvalstoffen zijn die niet weg kunnen, maar kan het mis hebben.
Mijn natuurgeneeskundige wilde graag samenwerken met Nijmegen, heeft ze ook een brief gestuurd met alle te korten die ik had, maar ze leggen het zo naast zich neer en doen er niets mee.
Het kan dan wel zijn dat het niet wetenschappelijk is, maar als een natuurgeneeskundige iets vind voor dat jij (ziekenhuis) dat doet, wat doe je dan?
Het mag wel duidelijk zijn dat Lyme een enorme weerslag op je gezondheid kan hebben en zich enorm goed kan camoufleren. Zo goed dat verschillende doctoren op het verkeerde been werden gezet.
Heb jij zelf ook last van Lyme of ben je bang dat je het hebt, neem dan contact met me op!
Bij een kennismakingsconsult kan ik dat voor je uittesten!
Heb je een vraag?