Wat heb ik jou te bieden als coach?
Ik was 38, had mijn leven 'goed op de rit' zoals ze dat zeggen.
Tot het moment dat ik de behandelkamer van mijn arts verliet met de mededeling:
“mijnheer Ruisch, u heeft kanker”.
BAM! De wereld stond even stil!
Bestralingen gehad,
de kanker was weg en de uitzaaiing ook.
Ik dacht “EINDELIJK,Ik ging ervan uit dat alles nu snel weer normaal zou zijn.
Ik hoef niet meer dagelijks naar het ziekenhuis”.
Maar niets bleek minder waar.
Ik bleef moe!
- Als ik een wandeling had gemaakt en ik ging op de bank zitten, kon het zijn dat ik zomaar in slaap viel.
- Of bij een gesprek, dan begon ik te gapen, ik kon m’n ogen amper openhouden.