Vermoeidheid na kanker, waar heb je eigenlijk last van?
Je hebt vermoeidheid na kanker.
De vraag is, waar heb je NU last van:
- De kanker zelf
- De operatie
- De bestraling
- De chemo
- Hoe jij hier emotioneel mee omgaat
- Afvalstoffen in je lichaam
- Nog andere klachten, bv:
- Meerdere of alle voorbeelden die hierboven staan.
Voor de kanker had je een normaal leven
voor de kanker had je:
- Je werk,
- Je sport
- Je ontspanning
kortom een normaal leven.
Maar door de kanker is heel je leven overhoopgegooid.
En nu de bestraling is afgelopen merk je dat nog steeds moe bent.
Ook als je ’s morgens weer opstaat lijkt het helemaal niet dat je geslapen hebt.
Je vraagt je af .....
- Je vraagt je af of deze vermoeidheid ooit overgaat en of je nog wel weer gewoon kan gaan werken. Stel je voor dat je de rest van je leven moet thuis zitten, de gedachte alleen al maakt je wanhopig. Omdat je wilde weten wat er aan de hand is, ben je al naar de huisarts geweest. Hij zei: Er zijn mensen die last houden van vermoeidheid na kanker.
- Vertwijfelt denk je "Dat zou dus kunnen betekenen dat ik hier de rest van m'n leven mee opgezadeld blijf zitten". Dat zal toch zeker niet, je voelt een lichte wanhoop omhoogkomen. Er zijn dagen dat je je moedeloos en licht depressief voelt. Zo kan het toch niet langer!
- Het lijkt wel of die vermoeidheid je hele leven gaat beheersen, je krijgt ook om niets mot met je vrouw. Je merkt dat er nu ook op andere gebieden pijntjes ontstaan, als of je hele lichaam overbelast raakt. Vanwege die wanhoop heb je al verschillende adviezen van andere aangehoord en geprobeerd. Waardoor je jezelf nog meer voorbij bent gelopen.
- Uitgerust wakker worden?
Dat is iets van vroeger.
Je zou willen dat je weer eens fris je bed uit kwam met zin in je dag, maar tegenwoordig hoef je maar iets te doen en je bent meteen al bekaf.
Met moeite sta je op, kleed je je aan en ontbijt je. Je lijf voelt zwaar, elke beweging kost moeite en je staat soms te tollen op je benen. - zou je wel gaan werken?
Je sleept je naar je werk.
Maar meer dan achter je computer zitten en naar je scherm turen gaat jou vandaag niet lukken…
Eigenlijk schaam je je een beetje, de werkdruk is al zo hoog,
en er komt niets uit je handen en je hoofd doet het niet.
Met lood in je schoenen ga je naar je baas en meld je je weer ziek
Rusten, dat is het enige wat ik wil.
Zodra je op de bank ligt en je ogen dichtdoet, zak je weg in een diepe slaap.
Je zou willen dat je de kinderen van school kon halen nu je toch thuis bent, maar je kunt het niet opbrengen.
Je neemt je voor om straks in elk geval de aardappelen te schillen, anders moet je vrouw écht alles doen.
Dat zit je dwars (en haar soms ook). Je houdt van je vrouw en van je kinderen, echt.
En je zou heel graag meer tijd met ze willen doorbrengen.
Maar je krijgt het niet voor elkaar, je bent er echt te moe voor.
Dag in dag uit. Dat zorgt soms voor pittige discussies of verwijten.
Met als enig resultaat dat jij je nóg meer moe voelt en je terugtrekt.
Moe, en alleen.
Hoe nu verder?
Je huisarts, de specialist, de bedrijfsarts – ze weten het niet meer.
Je zou hersteld moeten zijn van de behandelingen die je gehad hebt,
de kanker is niet terug en verder zijn alle waarden goed.
Je bent gewoon simpelweg één van de vele kankerpatiënten die moe blijven en kennelijk moet je er maar mee leren leven.
Maar wat jij nu doet, is nauwelijks leven.
Je bent de kanker kwijt,
maar ook jezelf
en het leven dat je had opgebouwd.
De diagnose kanker
Bij de diagnose bent je rot geschrokken (mogelijk was jou eerste associatie ook doodgaan).
En die angst zit er nog steeds wel.
Jij bent meer dan alleen een lichaam.
De kanker zat ergens,
je moest mogelijk geopereerd worden.
Maar zeker ook een bestraling en een chemo kunnen een enorm trauma teweeg brengen.
Ondanks dat de behandelingen er op zitten, zit je nog wel te piekeren en hebt je nog last van allerlei emoties.
Is deze vermoeidheid te behandelen?
Stel je voor dat we samen op reis gaan en dat we één voor één alle zandzakken weghalen. De zandzakken die jouw leven vertragen.
- Stel je voor dat ik je laat zien welke mogelijkheden jij hebt in het leven, nu je die zandzakken achter je gelaten hebt.
En welke wegen zich nog meer voor je openen. - Stel je voor dat door dat je energie weer terugkomt je echt gaat genieten.
- Stel je voor dat je nu veel meer geniet van je leven, nu je weet welke waarde het voor je heeft.
En je dus ook gemakkelijker de hoofdzaken van de bijzaken kan scheiden. - Stel je eens voor, hoe zou dat zijn?
Ja, deze vermoeidheid is in veel gevallen te behandelen.
Heb je naar aanleiding van dit blogbericht nog vragen,
Neem je dan contact met me op?
